Κατηγορία	Εργασίας
	Μέγεθος	Μιεγάλο
	Βάρος	27 - 45 κιλά
	Ύψος	51 - 61 εκ.
	Χρώμα	Γκρι-μαύρο με άσπρο
	Τρίχωμα	Μακρύ και ατίθασο

Το Μπόμπτέιλ είναι ένα μεγάλο σκυλί, δασύτριχο με γκρι και λευκό τρίχωμα που καλύπτει το πρόσωπο και τα μάτια τους. Τα αυτιά βρίσκονται σε επαφή με το κεφάλι. Συνήθως η ουρά κόβονταν, κυρίως γιατί δυσκόλευαν την περιποίησή τους, καθώς τα σκυλιά αυτά κινούνταν και εργάζονταν σε αγρούς και περιοχές με αγριόχορτα και λάσπη. Αυτή η εμφάνιση που έμοιαζε σαν αρκουδάκι πάντα, τα καθιέρωσε και τους έδωσε και το όνομά τους. Το Παλαιό Αγγλικό Ποιμενικό (Old English Sheepdog) όπως είναι το αρχικό όνομά τους πλέον είθισται να έχει ουρά, καθώς σε πολλές χώρες έχουν απαγορευτεί οι καλλωπιστικοί ακρωτηριασμοί.

Πολύ εγκάρδιο και κοινωνικό, ενθουσιώδες και φαντασμένο, το Μπόμπτέιλ ταιριάζει καλύτερα κοντά στο ύπαιθρο, που θα έχει χώρο για καθημερινή άσκηση. Το Μπόμπτέιλ αγαπά τους ανθρώπους και κάνει τα πάντα για να τραβήξει την προσοχή. Εάν μείνει χωρίς τη συντροφιά των ανθρώπων ή άλλων κατοικιδίων, θα γίνει δυστυχισμένο. Τα περισσότερα Μπόμπτέιλ είναι ευγενικά με τους ξένους. Κάνουν για φύλακες και έχουν βαθύ και ηχηρό γαύγισμα. Είναι απαραίτητο να εκπαιδευτεί και να αναπτύξει την κοινωνικοποίησή του, καθώς και την αυτοπεποίθησή του, ώστε να δημιουργησεί ένα σταθερό αλλά ελεγχόμενο χαρακτήρα.

Όπως και άλλα τσοπανόσκυλα, κάποια Μπόμπτέιλ μπορεί να προσπαθήσουν να ελέγξουν (κουμαντάρουν σε "αγέλη") τα παιδιά ή άλλα κατοικίδια ζώα, κυκλώνοντας τα, σπρώχνοντας ή γαυγίζοντας. Ωστόσο, δεδομένου ότι η συντριπτική πλειοψηφία των Μπόμπτέιλ έχουν ανατραφεί και εκπαιδευτεί ώστε να είναι σκυλιά παρέας, τα ένστικτα αυτά είναι συνήθως μειωμένα ή απόντα. Το γνήσια Μπόμπτέιλ αγαπάνε την ακαταστασία, την τσαπατσουλιά και το παιχνίδι με οτιδήποτε είναι υγρό και καμιά φορά βρώμικο (λάσπες, χώματα, το δοχείο φαγητού ή νερού κ.α.) και δε διστάζουν αφού κυλιστούν να τρέξουν στην αγκαλιά σας ή στον αγαπημένο τους καναπέ.

Σε σύγκριση με κάποια άλλα είδη σκύλων, το Μπόμπτέιλ δεν μπορεί να καυχηθεί για την αρχαιότητα της ράτσας του, υπάρχουν ωστόσο άφθονα στοιχεία, ότι μπορεί να εντοπιστεί η προέλευσή του στις αρχές του 19ου αιώνα, ή τουλάχιστον 150 χρόνια πίσω.